Polskie  zwycięstwo nad nazizmem podczas II wojny światowej

INFORMACJA OD NASZYCH KOLEGÓW Z CZELABIŃSKA.

19. czerwca 2015 roku Czelabińska Regionalna Organizacja Społeczna Polskie Stowarzyszenie Kulturalne «Solaris», Centrum Pojednania Narodowego i studenci Czelabińskiego Uniwersytetu Państwowego zorganizowali imprezę kulturalno-oświatową poświęconą walce Polaków z faszyzmem.

Program był bardzo rozmaity: inscenizacja sztuki polskiego dramaturga Leona Kruczkowskiego «Niemcy», występy poetyckie i wokalne w języku polskim, prezentacja «Holokaust  i Sprawiedliwi wśród Narodów Świata», wystawa dokumentalna «Jestem żołnierzem Wojska Polskiego», której materiały przekazała Organizacja Społeczna Obwodu Orenburskiego Kulturalno-Oświatowe Centrum „Czerwone Maki”.

Historia mojej polskie rodziny

Jeden z kierunków działalności Stowarzyszenia «Polaros» - zbiór informacji, wspomnień o historii naszych rodzin. Proponujemy Państwu historję rodziny Mikulskich.

Antoni Mikulski urodził się w 1903 roku w Stawiskach (niedaleko Białostoku) i był czternastym i ostatnim dzieckiem małżeństwa Apolonii i Juliana.  Żyli bardzo biednie. Już w wieku sześciu lat Antoni został uczniom stolarza – zaczęła się trudna nauka życia. Starsi bracia Antoniego nie mogli znaleźć pracy w Polsce i wyjechali do Ameryki.  W roku 1926 Antonij przyjechał do Warszawy i zaczął pracować w Zakładzie «Dzwonkowym» (póżniej «Komuny paryskiej»).  Pewnie takie trudne dzieciństwo zostało przyczyną tego, że młody człowiek po przyjeżdzie w duże miasto wstąpił do Partii Robotniczej i był bardzo aktywnym działaczem, nawet nie zostawił swojej pracy partyjnej, gdy ożenił się i został ojcem dwóch dzieci. Żona oczywiście nie była z tego zadowolona, z tego powodu wkrótce się rozestali.

Muzyka nas łączy

Gdy polonez chopinowski
Tajne struny serca ruszy
Wtedy zawsze mam widzenie
Narodowej polskiej duszy.
(M. Konopnicka)

Nasze nauczyciele

Szkoła polska przy Stowarzyszeniu «Polaros» działa już 14 lat. W ciągu tych lat mieliśmy szczęście spotkać się z kilkoma nauczycielkami języka polskiego – wspaniałymi kobietami, które uczyły nas nie tylko mówić u pisać po polsku,ale także polskim tradycjam rodzinnym, narodowym, religijnym. One umiały obcować się poza szkolnymi lekcjami, zaprzyjaźniły się z wieloma uczniami i członkami Stowarzyszenia. Dzięki im ludzie ktorzy przychodzili do organizacji,interesowali się polską kulturą, literaturą, historję.