Szymon Moisejew, 1 miejsce w konkursie na najlepszy reportaż z podróży do Polski. Czuwaj!

Сhciałbym podzielić się wrażeniami z podróży do Polski, do harcerskiego obozu w Przerwankach. Ta podróż do Polski była drugą w moim życiu ale pozostanie niezapomnianą. Bardzo mi się podobał czas spędzony w harcerskim towarzystwie, kiedy stale komunikowałem się z polskimi kumplami . Byłem w wielu obozach na terenie całej Rosji i nigdzie nie widziałem takiej życzliwości i zrozumienia ze strony kierowników oraz ze strony harcerzy, jak w tym obozie na Mazurach. Praktycznie cały czas w obozie byliśmy zajęci ciekawostkami i wesołymi grami. Prawie każdego wieczoru rozpalaliśmy ognisko i śpiewaliśmy prawdziwe harcerskie piosenki.To było bardzo ciekawe, samemu robić szafki i łóżka, a na koniec obozu niszczyć je i palić.

Polskie  zwycięstwo nad nazizmem podczas II wojny światowej

INFORMACJA OD NASZYCH KOLEGÓW Z CZELABIŃSKA.

19. czerwca 2015 roku Czelabińska Regionalna Organizacja Społeczna Polskie Stowarzyszenie Kulturalne «Solaris», Centrum Pojednania Narodowego i studenci Czelabińskiego Uniwersytetu Państwowego zorganizowali imprezę kulturalno-oświatową poświęconą walce Polaków z faszyzmem.

Program był bardzo rozmaity: inscenizacja sztuki polskiego dramaturga Leona Kruczkowskiego «Niemcy», występy poetyckie i wokalne w języku polskim, prezentacja «Holokaust  i Sprawiedliwi wśród Narodów Świata», wystawa dokumentalna «Jestem żołnierzem Wojska Polskiego», której materiały przekazała Organizacja Społeczna Obwodu Orenburskiego Kulturalno-Oświatowe Centrum „Czerwone Maki”.

Historia mojej polskie rodziny

Jeden z kierunków działalności Stowarzyszenia «Polaros» - zbiór informacji, wspomnień o historii naszych rodzin. Proponujemy Państwu historję rodziny Mikulskich.

Antoni Mikulski urodził się w 1903 roku w Stawiskach (niedaleko Białostoku) i był czternastym i ostatnim dzieckiem małżeństwa Apolonii i Juliana.  Żyli bardzo biednie. Już w wieku sześciu lat Antoni został uczniom stolarza – zaczęła się trudna nauka życia. Starsi bracia Antoniego nie mogli znaleźć pracy w Polsce i wyjechali do Ameryki.  W roku 1926 Antonij przyjechał do Warszawy i zaczął pracować w Zakładzie «Dzwonkowym» (póżniej «Komuny paryskiej»).  Pewnie takie trudne dzieciństwo zostało przyczyną tego, że młody człowiek po przyjeżdzie w duże miasto wstąpił do Partii Robotniczej i był bardzo aktywnym działaczem, nawet nie zostawił swojej pracy partyjnej, gdy ożenił się i został ojcem dwóch dzieci. Żona oczywiście nie była z tego zadowolona, z tego powodu wkrótce się rozestali.

Muzyka nas łączy

Gdy polonez chopinowski
Tajne struny serca ruszy
Wtedy zawsze mam widzenie
Narodowej polskiej duszy.
(M. Konopnicka)